Substancją czynną leku letrox jest lewotyroksyna, czyli hormon syntetyzowany w gruczole tarczycy. Preparat występuje w postaci tabletek zawierających 25 mg, 50 mg, 100 mg lub 150 mg soli sodowej lewotyroksyny. Jest to hormon posiadający ogromne znaczenie w procesie przemiany materii. U osób cierpiących na niedobór tarczycy przemiana materii jest znacznie wolniejsza, niż w przypadku osób zdrowych. Mniejsze jest także zużycie tlenu oraz ilość wytwarzanej energii cieplnej, w związku z czym osoba chora bardzo często odczuwa zimno, senność, osłabienie, ból mięśni, a także spowolnienie fizyczne oraz psychiczne. Lewotyroksyna, zawarta w leku letrox, a otrzymana dzięki syntezie chemicznej, działa tak samo jak naturalnie występujący hormon, który jest wytwarzany w tarczycy. Oprócz substancji czynnej, jaką jest lewotyroksyna, letrox zawiera także substancje pomocnicze, do których należy zaliczyć: dwuwodny wodofosforan wapnia, celulozę mikrokrystaliczną, skrobi glikolan sodu, dekstrynę, a także długołańcuchowe glicerydy.
Letrox wskazany jest w leczeniu terapii zastępczej oraz uzupełniającej w przypadku niedoczynności tarczycy różnego pochodzenia. Lek stosuje się również w zapobieganiu wznowienia wola tarczycy po leczeniu operacyjnym u pacjentów wykazujących prawidłową czynność tarczycy, a także w leczeniu wola obojętnego. Preparat może być stosowany pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy, w przypadku choroby Gravesa-Basedowa, a także w terapii zastępczej i supresyjnej złośliwego raka tarczycy, zwłaszcza po operacji wycięcia tarczycy.
Lek podawany jest doustnie. Dawka oraz częstotliwość przyjmowania leku ustalana jest przez lekarza, po przeprowadzeniu odpowiednich badań lekarskich oraz na podstawie wyników testów laboratoryjnych. Całkowita dawka dobowa powinna być przyjmowana rano, na czczo, mniej więcej pół godziny przed śniadaniem. W przypadku niedoczynności tarczycy leczenie preparatem letrox trwa zazwyczaj przez całe życie. W przypadku profilaktyki nawrotu wola, bądź wola obojętnego leczenie to może trwać kilka miesięcy lub lat, a w niektórych sytuacjach, preparat należy przyjmować przez całe życie. W terapii wspomagającej leczenie nadczynności tarczycy okres leczenia zależny jest od długości leczenia tyreostatycznego.
Leku nie należy przyjmować w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną: lewotyroksynę, bądź którąkolwiek substancję pomocniczą, stanowiącą skład preparatu letrox. Przeciwwskazania dotyczą także nadczynności tarczycy, z wyjątkiem terapii wspomagającej jej leczenie tyreostatyczne po osiągnięciu eutyreozy.
Działania niepożądane pojawiają się w przypadku przedawkowania leku. W takich sytuacjach może pojawić się przyspieszenie pracy serca, biegunka, drżenia, pobudzenia, bóle wieńcowe, bezsenność, pokrzywka, przewodnienie, czy zmniejszenie masy ciała. Objawy te ustępują po zmniejszeniu dawki leku.
2 lata temu wykryto u mnie niedoczynnosc tarczycy. Zapisano mi euthyrox 50. Po 1 miesiącu zaczęłam się czuć lepiej, jednak później było coraz gorzej moje Tsh rosło mimo brania leku. Zaden endokrynolog nie powiedział mi o zmianie diety. Dużo na ten temat zaczęłam czytac.okazalo się ze warto jeść bezglutenowe i bez laktozy. Zaczęłam coś zmieniać w swojej diecie ale bardzo stopniowo, (niestety słodyczy było najtrudniej mi wyeliminować) Później natknęłam się na świetną książkę metody doktora gersona, polecam. Z tego źródła dowiedziałam się jak ważna jest odpowiednia dieta przy każdej chorobie, nie tylko przy chorobie z tarczyca. Po w prowadzeniu na początku tych małych zmian w diecie, czułam się znacznie lepiej. Cały czas mialam dawkę 50,jednak po pewnym czasie miałam objawy takie jak przy przedawkowania euthyroxu. Zrobiłam badania i okazało się ze Tsh mam już później 1,byłam w szoku. Bo wcześniej bez zmiany diety przy dawce 50 Tsh miałam prawie 3. W tej chwili stopniowo staram się zmniejszać dawkę oczywiście konsultacje to ze swoim endokrynologiem. W przyszłości mam nadzieje, ze uda mi się pozbyć tych tabletek i "zmusić" tarczyce do produkcji swoich naturalnych hormonów. Trzymajcie kciuki.